Zon en schaduw

In de laatste anderhalve week is er veel veranderd. Het weer, de badkamer, mijn eigen kamer, mijn medebewoners, mijn uni-ritme, de mensen uit mijn omgeving, en als resultaat daarvan ook mijn humeur ( niet per se alles in deze volgorde en niet per se alles in positieve zin)

Het begon op donderdag 16 februari: ons laatste college Historische Linguistik ( nee, dit keer niet hysterisch. Ook dat was anders dan anders; het ging over Pidgin- en creooltalen( talen die onstaan door taalcontact). Het ging dus NIET over de oeroude geschiedenis der Duitsche taal, het was NIET moelijk, en het was NIET saai. Dus dat was voor de verandering eens WEL fijn. Daarna gingen we wat eten in de stad om te vieren dat we (bijna) allemaal onze tentamens achter de rug hadden. Dus vanuit college ging ik rechtstreeks met Milka,Karoliina,Heidi,Marjukka en Kristina richting Resaturant, waar we Isabel, Tess, Abby, Jamie,Milena en Zuhal troffen. HEt eten was goed, de wijn was goed, dus ons ging het zeker goed! Daarna nog wat gedronken in "Schachtel", een studentencafeetje in de stad.

Dat weekend was het "Fasnet"! De binnenstad liep vol met verklede mensen, maar ik en de Finse Mädels gingen samen koken! Dat was op zaterdag, nadat ik vrijdag weer de vaste wasjes had gedraaid en mijn vaste rondje Schlossberg had gewandeld. We kookten bij Lilli thuis, in een mini-keukentje met 7 meiden ( Milka, marjukka, Karoliina, Lilli, Heidi, Kristina en ik). Lekker knus! maar het resultaat mocht er wezen; heerlijke wraps met salade en Milka-koeienvlekkenijs als toetje :) Daarna gingen we nog even de stad in, om te kijken voor carnevalskostuums. We zagen de gekste dingen, van een "sexy-snowwhitedress" en een tietenhoed tot aan nonnenkledij en boevenpakken. Sommige kostuums waren prachtig, maar duur. WIj gingen vooral naar huis met nepwimpers, hawaiikettingen, pruiken en boa's, die we 's avonds konden testen op het "carneval de Berlin" dat werd gevierd in de Studentenwoningen aan de Berliner Allee. Het moet een grappig gezicht geweest zijn Karoliina en Heidi compleet in het blauw, Milka in het zwart, Lilli als hawaii-girl, de Italiaanse Laura als Spaanse flamencodanseres, en ik als Dodo- cruella de vil... Het feestje viel tegen, maar kostuums waren goedgekeurd. ZOndag behalve lezen niet zo veel gedaan. Maaar dat lezen kon ik wel doen in het zonnetje; de kou lijkt definitief verdwenen, en de lente begonnen; het is heerlijk nu!

Maandag 20 februari was Rosenmontag. Het was de eerste dag van de collegevrije periode, du geen uni, de winkels waren dicht,de binnenstad ook, maar alle waren ogen open. Vooral dat laatste was belangrijk, want de grootste carnevalsoptocht van Freiburg vond plaats. De straten stonden volgepakt met mensen, en in de drooggelegde Bächle zaten schattige verklede kinderen. In tegenstelling tot veel andere plaatsen waar men carnaval viert, kent Freiburg geen optocht met grote wagens, maar gaat het voornamelijk om de carnavalsverenigingen, hun kostuums en hun drumbands. De optocht is erg tradiotioneel: bijna alle carnavalsverenigingen dragen narrenpakken, maken herrie, plagen mensen en delen snoep uit. HEt was sheel leuk en bijzonder om te zien, maar na een paar uurtjes in de schaduw en in onze niet al te warme kostuums waren we verkleumd en konden we weer op huis aan om op te warmen. Daar wachtte verandering 2 op me: David uit Peru was vertrokken uit de kamer naast die van mij zonder gedag te zeggen.

Verandering drie kwam de volgende dag: een nieuw huisgenootje! Ze heet Yilin, komt uit China, woont al zeven jaar in Pennsylvania en is hier voor vier maanden op uitwisseling. Ontzettend aardige ( misschien iets te) energieke meid, maar het is fijn om aanspraak te hebben op de tweede verdieping van onze WG, want aan Bin uit China heb je niks... Maar haar komst vroeg wel om verandering vier: de badkamer moest rigoureus gepoetst worden. Ik wilde dat al langer, maar Bin was te lui ( of "druk", zoals hij het zelf noemt) om mee te werken, dus de badkamer was ongelooflijk smerig geworden! Maar Yilin en ik hebben samen de badkamer gepoetst en een nieuw poetsplan opgesteld, waarmee we Bin onder druk kunnen zetten :P Verandering vier en vijf kwamen nog dezelfde avond: weer twee Erasmusstudenten die Freiburg verlieten :(

woensdag begon mijn huisgenootje Sabrina gestresst door het huis te lopen, want Vrijdag zou ze voor een jaar naar Nieuw- Zeeland vertrekken! Spullen pakken, kamer opruimen( wat bij haar een enorme klus was, want ze had enorm veel spullen in haar kamer, daarbij was mijn hulp natuurlijk van harte welkom. "s middags ben ik er even tussenuit geknepen om een afscheidskadootje voor haar te kopen; een prachtige "freiburger Münster"- theemok haha! 's avonds had ik met Andreea uit Roemenië afgesproken om afscheid te nemen, want ook zij vertrok definitief uit Freiburg. HEt afscheid was echt moeizaam; zij was de eerste die ik in Freiburg heb leren kennen, en nou ging ze weg...

Donderdag was het tijd voor Sabrina's afscheidsfeestje. Dat betekende op tijd ons bed uit, troep opruimen, afval wegbrengen, dakterras schoonmaken ( Hell of a job; gelukkig heeft ons huisgenootje Johanna flink doorgezet; nu is het alweer zomerklaar!) boodschappen doen, taarten bakken, eten koken, samen eten, keuken weer opruimen, douchen, en wachten op de eerste bezoekers... DIe kwamen na een half uurtje. Na anderhalf uur raakte de keuke overvol en gooiden we de deuren naar het dakterras open, hoewel het best wel frisjes was. Er werd gedanst, gezongen geproost, gedronken en gelachen. De sfeer was goed en behoorlijk vrolijk, totdat de eerste gasten rond een uur of 2 weer vertrokken. TOen vloeiden de eerste afscheidstranen. Langzaamaan werd de stemming steeds drukkender, tot om 5 uur iedereen weg was en wij in een keuken vol bier- en wijnflessen, troep en afscheidskadootjes achterbleven. Toen we wilden gaan slapen, bleek er een meisje in de wc te hebben gekotst en naast de pot in slaap gevallen. Gelukkig was alles ok, en kon ze een half uurtje later naar huis en wij naar onze bedden. om tien uur 's morgens waren Sabrina, Johanna en ik alweer in de keuken om samen de troep op te ruimen. We zongen liedjes en vertelden elkaar wat er de vorige nacht gebeurd was ( Dat Johanna haar "SPrudelmachine", waarmee je koolzuur in een fles water kan stoppen, had gebruikt om Sekt te "sprudeln", dat vriendinnen van Sabrina haar hadden wijsgemaakt dat de echte naam van Brad Pitt Brad Pig was, en ga zo maar door). Daarna konden we ontbijten in een branschone keuken. Het was erg gezellig en ontspannen. Tot Sabrina echt weg moest, want toen barstten we smaen toch wel even in tranen uit. Vervolgens ben ik naar de mensa gegaan, heb daar gegeten en heb mijn cijfer voor mijn andere tentamen opgehaald: een 1.0 !!! toch nog iets positiefs tussen al dat verrotte afscheidnemen door.

Gisteren heb ik mijn kamer rigoureus met de door Yilin meegebrachte Swiffer schoongemaakt. nu is het mega-schoon! Wat ook mega-schoon is, is het douchegordijn; die hebben we Yilin en ik in de wasmachine gegooid, waarvan het kostenmetertje kapot is. Met de wasmachine is niks mis, maar omdat het metertje kapot is, kan je gratis wassen! :P "s middags kwam Sabrina's zus Sandra haar spullen naar Sabrina's kamer brengen, want zij komt hier vanaf april wonen.

Vandaag was een heerlijke dag: ik heb wat aann mijn verslagen voor de uni geschreven en van het zonnetje genoten. Alleen de avond was scheiße; Isabel en Laura haddden de finse meiden, Zuhal, Abby, Jamie en mij uitgenodigd voor een afscheidsetentje. We waren weer in hetzelfde restaurant, haalden "oude" herinneringen op aan het begin van het semester en lachten erom. Op de en of andere manier was het te merken, dat de meesten geforceerd lachten: te hard of juist te zacht, zodat het net niet natuurlijk klonk.HEt zoveelste afscheid; Isabel vertrekt morgen naar Hamburg voor een stage, Laura vertrekt dinsdag naar Italië om daar de draad weer op te pakken.

Het is gek hoe je zo veel verschillende mensen kunt leren kennen in zo'n korte tijd. Toch zal ik ze stuk voor keihard missen: stille Ann uit Rusland, modepopje Inna uit Bulgarije, verstrooide Ioannis uit Griekenland, Milena met haar eeuwige heimwee naar haar verloofde in Polen, science-fiction verslaafde Andreea uit Roemenië, de Italiaanse Laura met haar eeuwige energie en haar wilde handgebaren, de halfduitse Isabel die altijd leuke uitstapjes en gezellige etentjes organiseerde, chaotische Sabrina die elke dag zingend door het huis liep en altijd tijd had voor een praatje. Allemaal nemen ze afscheid, en volgende week vertrekken weer anderen. Bij elk afscheid beloof je elkaar dat je contact zult houden, dat je een keer bij elkaar op bezoek zult komen, terwijl je diep vanbinnen weet dat de kans dat dit gebeurt vrijwel nihil is. Het is als afscheid nemen van mijn vrienden en familie thuis,zes maanden geleden, maar dan erger omdat ik niet weet of ik ze ooit terug zal zien. Dat is wel de grootste schaduwzijde van deze hele Erasmus-uitwisseling.

maar life goes on: morgen staat er een reisje naar de Basler Fasnacht op het programma. Dan ga ik met de Finse meiden carnaval vieren in Basel! Ik ben wel toe aan iets vrolijks!

dikke kus!

Wytske