hoogtepunten

mijn laatste blog ging over de fasnet in Basel, en dat is alweer zo'n twintig dagen geleden... tijd voor een nieuw blogje...

waar zal ik beginnen? 10 maart, Schauinsland, geloof ik... Dat betekende om 11 uur 's ochtends bij Bertoldsbrunnen in het stadscentrum met Priscilla en Rachael afspreken en vandaar de tram naar Günterstal nemen, waar Milka woont. Vanuit Günterstal reisden we met z'n viertjes per bus naar het dalstation van de Schauinsland- kabelbaan. Kabelbaan klinkt misschien een beetje eng, maar eigenlijk is het een heel gemoedelijk tripje in een cabine bijna naar de top van de berg. Vanaf 1284 meter boven de zeespiegel hadden we een adembenemend uitzicht over Freiburg en omgeving onder een strakblauwe hemel en een prikkend zonnetje... Om verliefd op te worden, zo mooi:) En we hadden mazzel: op de top lag nog een laagje (ijs-)sneeuw!!! Dus nadat we de uitzichttoren op de top hadden geprobeerd, konden we sneeuwengelen maken en bouwden we onze eigen ijssneeuwpop onder leiding van oppersneeuwpopbouwster uit Finland, Milka. Na twee uurtjes wandelen en zitten en dollen in de sneeuw en in de volle zon, werd het weer tijd om weer langzaam per kabelbaan neer te dalen op aarde... toen weer per bus en tram terug naar Freiburg, waar we onze hongerige magen vulden met Schnitzel :) toen ik thuis kwam, was ik letterlijk en figuurlijk gaar: een knalrood gezicht van de zon en de sneeuw en zooo moe van het wandelen in de frisse berglucht... dus ging ik voor de verandering maar eens vroeg naar bed, de volgende ochtend zou ik namelijk met Rachael en haar Ierse vriendin Frances naar het Augustinermuseum gaan.

Het Augustinermuseum is een voormalig klooster, dat tegenwoordig een museum voor religieuze ( katholieke) kunst is. Het museum werd comleet gerenoveerd en is pas sinds dit jaar weer open. Het was prachtig! We hebben imposante beeldhouwwerken, originele waterspuwers van de Freiburger Münster, prachtige glas-in-loodramen en veel relieken en schilderijen gezien. Daarna aten we wat in het unicafé om energie op te doen voor de beklimming van de 331 treden van de münstertoren. Wat een klim, maar wat een uitzicht daarna! De tweede keer dit weekend dat ik Freiburg van boven zag:). Terwijl we naast de grote kerkklokken van het uitzicht genoten, werd het 2 uur. BIM BAM... haha achter ons begonnen ineens de klokken te luiden... dat was even schrikken, maar wel een geweldig gevoel!

Na dit weekend vol hoogtepunten werd het helaas ook weer maandag, en (nog steeds) lag mijn Hausarbeit Historische Linguistik op me te wachten... Blègh! Dat kreng heeft me nog tot en met die zomerse vrijdag 16 maart ( ik weet het nog zo goed; het was 24 graden en ik zat de hele dag in de bieb te zweten om mijn hausarbeit klaar te schrijven.) Ook heb ik me voor nieuwe vakken ingeschreven: literatuur, Zweeds, FIns, Sprachdynamik (over dialecten), Medienlinguistik en nog wat kleine vakjes voor Duits... helaas geen Alemannisch, wat ik graag had gewild, maar gewoon teveel wordt...

Behalve met de Hausarbeit hield ik me ook bezig met Rachael, die donderdagochtend weer op het vliegtuig naar Australië stapte. Woensdagavond hadden we een goodbye-etentje bij een tentje in de stad dat typisch Badische specialiteiten op de kaart had staan; Schnitzel met Spätzle... jammie! Rachael en ik leerden elkaar op de eerste introductiedag kennen, en op die avond hadden we een soort flashback van alles wat we in Freiburg hadden meegemaakt... Lang had ik gelukkig niet de tijd om erover te sippen, want donderdagavond was mijn Amerikaanse huisgenootje Yilin jarig. Om dat te vieren had ze Johanna en mij uitgenodigd voor een etentje met de Freiburgse Amerikanen. Blijkbaar zijn er aardig wat Amerikanen in Freiburg... een aantal daarvan was bij het etentje. Ze waren echt heel gezellig, maar bevestigden wel een beetje mijn vooroordeel; Amerikanen zuipen ongelooflijk veel (vooral cocktails) en zijn heel luidruchtig haha.

De Hausarbeit-deadline heb ik gelukkig gehaald, hoewel ik niet zeker ben of het ook klopt wat ik geschreven heb... afwachten maar... Omdat we de deadline hadden gehaald, ging ik met Karoliina en Milka naar de irish pub om de irritaties af te reageren. In de irish pub werken ook andere uitwisselingsstudenten, die vroegen of we zaterdag de 17e ook wilen komen vanwege saint Patricksday. Goed plan! Dus zaterdagavond met mijn huisgenootje Yilin en de Finnen naar de pub, maar nu was er een enorme rij om er binnen te komen( later hoorden we dat mensen anderhalf uur buiten hadden gestaan om binnen te komen). We besloten in onze groene outfits een ander plekje te zoeken om wat te drinken, maar praktisch elke kroeg die we probeerden zat al vol! uiteindelijk vonden we een plekje in unicafé, daar dronken we wat en probeerden toen de irish pub weer. Gelukkig was de rij al wat korter en konden we redelijk snel naar binnen, waar we een soort koninginnedagtaferelen aantroffen; veel mensen op ene kleine oppervlakte die lekker meelalden met de muziek, alleen droegen ze geen oranje, maar groene kleding. Best grappig om mee te maken,zeker toen doedelzakspeler "pete the piper' nog een paar liedjes kwam spelen :) toch waren we blij toen we weer buiten in de frisse lucht op de stoep stonden...

zondag ging ik weer verder met mijn literatuur-Hausarbeit. op het dakterras. in de zon. Kortom; heel langzaam. Om de schade in te halen ging ik Maandag maar weer naar de bieb om daar verder te werken ( want het was toch slecht weer) Dinsdag was het weer weer heerlijk, dus toch maar weer "thuiswerken". Raar genoeg was het prachtige weer niet mijn grootste afleiding deze week. dat was de top500 van de '90's op de radio... Heerlijk meeblèren met Britney Spears, Five, The Backstreetboys en alle andere muziek uit mijn jeugd ( haha heerlijk hoe oud ik klink als ik dat zeg:P).

Toen ben ik woensdag de 21e nog met de Finnen naar Titisee gereisd... De Titisee was nog bevroren, wat we niet verwacht hadden. Maar met een zonnetje en een picknick hadden we er niet te klagen! én aan de rand was het ijs al weg, dus konden we pootje baden in het ijskoude water :)

Donderdagavond kwam Isabel vanuit Hamburg weer even naar Freiburg voor een weekendje afscheid nemen en lol trappen. Vrijdagmiddag hebben we weer ouderwets met "ons"erasmusclubje ( exclusief Milena, Rachael,en Laura, want die zitten al thuis) in de Mensa gegeten, met een ijsje toe:) Zittend in de zon hebben we toen Isabel bijgepraat over Freiburg en Isabel heeft ons bijgepraat over haar belevenissen in Hamburg. Het was zo goed om haar er weer bij te hebben!Onder het genot van de top 30 van de top500 van de '90's heb ik daarna de menukaarten verdervertaald. 's avonds was ik met de Finnen in de stad,om afscheid te nemen van Heidi, die woensdag terugvliegt naar Finland, en daarna was de afscheidsparty van Zuhal. Behalve een paar Turkse vrienden van haar waren Jamie, Abby, Tess, Milka, Karoliina en ik ook uitgenodigd. Zuhal was zo dronken, maar zo gelukkig dat we nog even bij elkaar waren... ze vliegt dinsdag weer naar Turkije. Ik was pas om half 4 vanochtend weer thuis en ben toen halfdood op bed geploft.

Toen ik wederopstond stond de zon al hoog aan de hemel... Dakterrasschrijftijd . Om 20 uur heb ik wat gedronken in de irish pub met Zuhal, Isabel, abby, Jamie, Tess en Milka. Abby gebruikte dit moment om Zuhal nog even wat ranzig Engels te leren, wat de spontane Zuhal gelijk uitprobeerde. Het was hilarisch, maar of Zuhals ouders er blij mee gaan zijn...

Op de een of andere manier schrijf ik mijn laatste blogs telkens middenin de nacht...ik geloof dat het gebrek aan (uni-) ritme ervoor zorgt dat ik ook mijn eigen dag-en nachtritme omgooi. Het wordt hoog tijd dat de uni weer start, zodat ik weer een beetje minder lui en meer gedisciplineerd word (hopelijk, ooit)... Maar eerst maar even mijn literatuurhausarbeit afmaken ( nog 6 pagina's vóór 1 april... )en maar even pindakaas inslaan in Nederland :) tot dan!