en de waggi rijdt in sneltreintempo voort...

ja, ik leef nog! ik leef een drukke (anderhalve) week. Niet echt de meest boeiende week, maar wel druk. Maar nu is het tijd voor rust, tijd voor een nieuwe blog over werkstukwanhoop, nieuw vakken kiezen, de website van de bloeddonorvereniging, veel zon, een nieuw badkamertapijtje en nog wat andere dingetjes.

Eerst een zonnige groet uit Basel. Ik voel me soms net de hoofdpersoon uit het liedje "liefs uit Londen" van Blof! ( hoewel ik nog nooit in Londen, Madrid of Praag was, maar het gaat om eht idee :P). De ene week zit ik in Frankrijk, De andere week in Duitsland, en vorige week dus in Zwitserland. 27 Februari was in Basel namelijk de "cortége"; een enorme carnevalsoptocht dwars door Basel. Dus zijn de Finse meiden + Kristina ( Estland) + ondergetekende naar Basel afgereisd. Dat was een uur en tien minuten drie talen door elkaar. In Freiburg werd er vooral Fins gepraat, maar toen de trein vertrok, ging dat over in Engels, om bij het volgende station weer over te gaan in Duits. :) Eenmaal in Basel wist Milka ons de weg te wijzen naar de binnenstad, waar we een kwartier voor begin van de optocht een plekje vonden op een brug in de stralende zon. Niet veel later ging het los! Anders dan in Köln ( ALAAF) en Freiburg ( Narri, Narro), kon je tussen de dwarslfuiten, de drums en de trompetten door overal de carnevalsgroet "waggi" horen terwijl de bontgekleurde stoet van muzikanten, wagens en confetti door de stad trok. In de optocht liepen de raarste types mee: traditionele narren, zoals in Freiburg, zombies, Gargamel met heel veel smurfen en enorme karikaturen van papier maché. Dat waren vooral karikaturen van politici als de Duitse(ex)- Bundepresident Wulff, Angela Merkel en de Grieken & Griekenland.Wat heeel erg opvallend was, was dat de meeste deelnemers aan de optocht klompen droegen!! Terwijl ons altijd wordt wijsgemaakt dat klompen typisch Nederlands zijn, heb ik in Basel meer mensen klompen zien dragen dan ik ooit in NEderland heb gezien! Bruine klompen, zwarte klompen, knalroze kompen, klompen met vlinders erop; je kon eht zo gek niet bedenken of het werd gedragen. De wagens die de carnevalsverenigingen begeleidden beeldden ook meestal actuele thema's uit, zoals de Euro (die wordt vervangen door de Zwitserse Frank) en het einde van de wereld, zoals voorspeld door de mayakalender. Vanaf die wagens werd fruit, bloemen, snoepgoed, en vooral veel confetti naar beneden gegooid. Het was een hele belevenis! Kleine minpuntjes waren dat je gewoon amper kon bewegen door de toegestroomde mensenmassa en dat alles zo ongelooflijk duur is in Zwitserland. Toen we de trein terug anar Freiburg pakten, was de optocht nog steeds neit afgelopen en hadden we dus nog niks gegeten omdat alles cafeetjes te duur of gesloten waren. HEt eerste wat we deden toen we terugkwamen: ETEN! wat een honger, en wat een leuke dag!

DInsdag was het dan echt tijd om te beginnen met het schrijven van mijn werksktukken. Ik moet er twee schrijven: eentje van 10 pagina's, waarin ik ingewikkelde vraagstukken op het gebied van ( jawel, daar is die weer!) hysterische Linguistik moet oplossen, en eentje over een literair werk naar keuze uit de Duitse literatuur van de 20e eeuw, ook 10 Seiten. Ik besloot te beginnen met de moeilijkste; hysterische Linguistik, want die moet het eerst ingeleverd worden. Die dag kwam ik neit verder dan het lezen van de vragen en het proberen te ontcijferen wat de bedoeling was. DIt is lastiger dan ej denkt, omdat er zo veel Duitse/ Engelse taalwetenschappelijke termen gebruikt worden, waar ik nog nooit van gehoord had. Als overmaat van ramp is de docent ongelooflijk inconsequent met zijn gebruik van die termen; als er voor één fenomeen meerdere termen bestaan, gebruikt hij de begrippen bij voorkeur allebei :S

Toen begon dus de slepende en slopende periode van in de universiteitbibliotheek zitten en lezen en schrijven en zuchten, die nog tot vandaag de dag voortduurt ( sorry voor de wannabe-poëtische uitspatting :P). Maar; stukje bij beetje kom ik vooruit, en ik HOOP voor de deadline klaar te zijn... :P

Bij het werk van die werkstukken komt nog het werk dat ik voor de Vu meot doen. Want ook daar staat de tijd niet stil, en ik had beloofd om het vak publiceren via nieuwe Media A per internet te doen. Dus daar moest ik ook nog mee aan de slag. Maar gelukkig hoef ik het niet alleen te doen, want mijn medestudente Grietje, die nu in Parijs zit, is mijn lotgenote. Samen slaan we ons er wel doorheen. Tot nu toe bevalt de samenwerking echt heel goed.

Zoals ik al zei, niet een heel boeiende week, wel druk met schrijven van die werkstukken, vooral dat ene voor historische Linguistik. Maar gelukkig waren er ook de welkome afleidingen; Kim, Marit en Linda die een reisje naaar Freiburg probeerden te plannen en mijn advies wilden bijvoorbeeld ( danku meiden!). Ook het feit dat onze (dankzij het nieuwe poetsplan nog steeds) schone badkamer nu ook over een nieuw IKea- kleedje beschikt, is een vreugdedansje waard. Een ander pluspuntje was de opdracht die ik van de Bloeddonorvereniing Nederland ( DVNL). Ik schrijf wel vaker tekstjes voor de website, en nu mocht ik dus weer een tekstje schrijven over een TV-uitzending en een artikel over de prijs van bloed ( zie www.dvnl.nl voor het resultaat :)

Maar het mooiste is natuurlijk de zon, die de afgelopen anderhalve week nauwelijks uit Freiburg weg te slaan is :) de temperatuur is nog niet zo hoog, maar het feit dat de zon er is, maakt een hoop goed.

Door al dat geschrijf en gedoe komt er niet veel terecht van mijn voornemen een bijbaantje te zoeken :S maar die werkstukken zijn nu toch echt even belangrijker...

Ook de komende week zal ik een hoop aan mijn werkstukken moeten werken. Daarnaast zal ik me moeten opmaken voor een nieuwe afscheidsgolf; Rachael vertrekt donderdag naar Australië, Carolina en Bernardo vrijdag naar Brazillië, Ilena zaterdag naar Letland. Heb er nu al geen zin in. Maar wat moet, dat moet hè?

Ook zal ik me er nog even beter over moeten buigen, welke vakken ik volgend semester wil doen. Op het gebied van Duits wil een paar kleinere algemene vakken over politiek, geschiedenis en Goethe&schiller doen. Dan zijn er nog de zware vakken Sprachdynamik, Medienlinguistik en institutionelle Kommunikation die interessant zijn, omdat ze in de buurt komen van wat ik op de VU doe. Maar er is hier ook een Taleninstituut waar je ongelooflijk veel talen kunt leren. Ik had mijn oog laten vallen op de cursussen Fins ( zodat ik de Finse meiden eindelijk een beetje kan verstaan ;)), Zweeds ( omdat ik dat al heel lang wil leren) en Alemannisch, een dialect dat hier in de buurt, en in delen van Zwitserland en Luxemburg gesproken wordt. Dat laatste lijkt me echt enorm leuk omdat dat iets unieks is, wat je alleen hier kunt leren, en het is een verbreding van mijn kennis van het Duits... Klein probleempje: het is iets te veel... voor een normale studielast,zal ik minstens twee vakken van mijn verlanglijstje moeten schrappen... de vraag is alleen welke dat zullen worden....

Maar eerst ga ik morgen eindelijk de Schauinslandberg op, om hopelijk nog een restje sneeuw te zien en lekker te wandelen... zondag ga ik lekker stoeien met menukaarten vertalen :)misschien lukt het me zelfs om voor eht semester weer begint een reisje naar huis in te plannen!

Als ik dat allemaal overleef, komt er gauw een nieuwe blog. Tot dan!