terug van teruggeweest

oeps... dit gaat een laaaange blog worden..... ik zie dat mijn laatste blog al bijna van een maand geleden is... dus dat wordt schrijven als een gek voor dat selecte clubje mensen dat zich in het leven van een idioot interesseert...:P ik gok dat het verhaal dit keer iets minder gedetailleerd wordt dan normaal:

het verhaal start op een gure winterdag, heeel heel lang geleden: op maandag 19 december 2011 om precies te zijn.... het was koud, maar niet koud genoeg voor sneeuw. Deze dag was presentatiedag voor Wytske... ze trotseerde de kou richting uni, volgde trouw haar Phraseologieles en trok vervolgens haar geweldige presentatie tevoorschijn om deze voor een laatste keer nog goed door te nemen. Eenmaal in het lokaal de hand-outs uitdelen,nog een laatste keer op het spiekbriefje kijken en gaan met die banaan. Het onderwerp ( het hoorspel "die Versuchung" en zijn auteur) was niet moeilijk; de goede tekst op het goede moment uit haar hoofd krijgen wel. Maar na wat gestruikel over namen en jaartallen en een paar net iets te Nederlands uitgesproken woorden, was het dan eindelijk voorbij. Daarna konden we onder het genot van typisch Duitse kerstzoetigheden ( die had de docente meegebracht omdat het het laatste college voor kerst was) luisteren naar het desbetreffende hoorspel en daarover praten. Na het college hophop door naar de supermarkt, meeten met Abby,Jamie,Zuhal,Laura,Jamies vriend, en Milka. We gingen een kerstdiner brouwen, maar vanwege tijdgebrek dit keer geen kerstkalkoen, maar kerstkipfilet met worteltjes,salades,aardappelkroketjes, champignons, chips gummibeertjes en felgekleurde cocktails, made by Jamies vriend. En als toetje Vienetta ijs! Het was het vreemdste kerstdiner van mijn leven, maar gezellig en lekker was het zeker!

De rest van de week ( kompetenzerweiterungskurs & historische Linguistik) gingen steeds meer internationale studenten huiswaarts, tot donderdag van ons 'clubje" alleen Rachael en ik nog over waren. We besloten door de stromende, niet aflatende regen naar het Unicafé te gaan en daar een lekkere kop heiße Schoki te drinken. Dat was meteen een mooie gelegenheid om Rachael te showen wat voor leuke kerstkadootjes ik voor het thuisfront gekocht had. Met door de warme chocolademelk verwarmde geesten namen we afscheid, en rende ik richting Historische Linguistik. Daar trof ik Marjukka, die een klein kerstkadootje voor me had. Samen hebben we als enige twee ( van de zes) overgebleven internationale studenten dit college overleefd, en dat mag een hele Prestatie heten. Als dank voor het kerstkadootje nam ik Marjukka daarna mee naar de kerstmarkt om een Glühweintje te drinken. Maar daarna werd het toch wel eens eindelijk tijd voor wat serieuzere zaken: kleren in een koffer deponeren ( zij het met weinig precisie en in een hoog tempo)ter voorbereiding op mijn epic journey naar Klompenland de volgende morgen.

Die betreffende volgende morgen kwam na een nacht met weinig slaap en startte met de eerste tram naar het station. na een half uurtje stond ik met koffer en rugzak op perron 1 te wachten op de trein richting Mannheim. Mijn reis verliep prima ( behalve dan dat ICE's geen ruimte hebben om je koffer fatsoenlijk te stallen en men letterlijk struikelde over de koffers), tot aan Düsseldorf. Want daar werd het staion verbouwd. Ik moetst een regionale trein hebben richting Venlo, maar ik kon het perron niet vinden. Toen ik een vrouw vraagde of ze wist waar perron zes was, keek ze me aan alsof ik Harry Potter was en net naar perron 9 driekwart had gevraagd. Gelukkig kon een andere vrouw me de weg wijzen, waardoor ik op tijd was voor mijn trein. Eenmaal in Nederland bleken zelfs de Nationale Spoorwegen me gunstig gezind, en zo kwam ik rond half 5 aan Op Amsterdam CS, waar mijn pappie zo lief was om me te komen ophalen met de auto.

HEt was vreemd weer terug te zijn, maar o zo vertrouwd! Ik zal kort een paar highlights van mijn Hollandse weken noemen: kletsen,shoppen kerst, heerlijke wraps in Amdam,lekker filmpje kijken op Esthers bank, nieuwjaar in Ijsselstein, oppassen op de jongens in Beverwijk, Maaikes en paps verjaardag, wafels en Joost in amdam. Kortom: errug veel gezelligheid, wat ervoor zorgde dat ik 6 januari met veel meer tegenzin terugging naar Freiburg dan ik had verwacht en gehoopt.

De treinreis verliep dit keer prima. Voor je het weet ben je dan weer in Vauban, kijk je uit over de bergen en vraag je je af wat je hier eigenlijk doet. Die vraag werd de volgende dag al beantwoord toen een blik in mijn agenda me eraan herinnerde dat me de komende tijd nog veel werk te wachten staat. En een wandelingetje op de Schlossberg verzacht de thuispijn weer een beetje. En als het maandag wordt en het uni-ritme weer in je systeem wordt geramd, heb je al gauw geen tijd meer op te sippen. Vooruit met die geit! De grote deadlines deze week: 10 en 12 januari, presentatiedag en Historischelinguistikhuiswerkdag Dinsdag de 10e moest ik mijn presentatie houden: 20 minuten over een zelfgekozen thema uit het bereik der Duitse taal-en letterkunde. Ik had gekozen voor het thema "Exilverlage in Amsterdam" omdat ik daar al het een en ander over gehoord had. Exilverlagen zijn uitgeverijen, waar van 1933-1938 boeken uitgegeven werden, die in Duitsland door de Nationalsozialisten verboden waren. 20 minuten praten is erg lang, dus ik liet eerst een propagandafilmpje zien van het VVV Amsterdam, waarna ik het zowaar twintig volle minuten + vragenrondje pratend heb uitgehouden.

WOensdag en donderdag heb ik bijna fulltime op facebook doorgebracht ( nee, tis niet wat u denkt; ik HEB wat aan uni gedaan) Zo konden we (esther uit SPanje, Marjukka, Karoliina & Milka uit FInland en ondergetekende) eens uitgebreid overleggen over ons husiwerk voor historische Linguistik. We moesten vragenbeantwoorden over betekenisverandering door de taalgeschiedenis heen), uitleggen hoe de zwakke en sterke werkwoorden in het Duits zijn ontstaan uit het germanische werkwoordebsysteem, en moesten stap voor stap uitleggen hoe een woord met eigen betekenis tot een voorvoegsel kan worden. Een heleboel specialistische dingen en vragen waar we niet helemaal uitkwamen; vandaar dat facebook-overleg. Tot overmaat van ramp accepteert de docent enkel handgeschreven huiswerk; dus na het overleg was mijn grootste opgave vier kantjes correcte Duitse tekst NETJES EN LEESBAAR opschrijven. jmaar het is af en ingeleverd: nu maar hopen dat het ook goed genoeg is...

Vrijdag heb ik de wekelijkse was-en poetsbeurten verricht, braaf huiswerk gemaakt, naar de Schlossberg gegaan om van het zonnetje te genieten dat door de kou heenprikt, en 's avonds PARTYTIME!!! Heidi uit Finland gaf een verjaardagsparty bij haar thuis. Daar zag ik een hoeveelheid Finnen die ik nog nooit bij elkaar in één ruimte had gezien: van de 25personen die er waren, waren er 18 Finnen. Onde rhet genot van een hapje en een drankje praatten we Engels en Duits, maar ze praatten ook Fins emt elkaar. En dat is zo'n leuke taal; het klinkt net alsof Sieneke "Sjalalie sjalala" zingt met een plattere "l" dan normaal. Echt cool! In Finland mag je trouwens ook geen "negerzoen"meer zeggen omdat dat niet politiek correct is haha :P Hoewel het erg gezellig was, ehb ik toch maar de laatste tram naar Vauban genomen, waar ik als ean blok in mijn bed in slaap viel. Vandaag kon ik zo nog wat huiswerk maken op het dakterras in het zonnetje(met jas,trui en handschoenen aan) een wandelingetje maken langs de rivier met Sabrina en Johanna, Tatort kijken in de mensabar en nu weer veel te laat gaan slapen :P

een hele dikke kus!!

wytske